şaqqıltı — is. 1. Sınan, partlayan, birbirinə dəyən şeylərdən, habelə ildırım çaxmasından, tez tez atılan güllədən çıxan bərk qırıq səs. Birdən dışarıda şaqqıltı gəldi, sonra otağın qapıları açıldı, içəri bir kişi itələyib saldılar. Ç.. . . Göyün dağlara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqqıldamaq — f. 1. Şaqqıltı səsi çıxarmaq. Dağların başında gurultu güclənir, ildırım şaqqıldayır, yeri yurdu tərpədirdi. S. R.. Göy gurultusu . . qulaqbatıran bir dəhşətlə şaqqıldayırdı. M. Hüs.. 2. Çatırdamaq, çırtıldamaq, şaq şaq səs çıxarmaq. Sübhün həzin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözlənməyən — bax gözlənilməyən. Hakim ağzını yuxarı tutub, kişinin cır səsinə və . . gözlənməyən hünərinə şaqqıltı ilə gülməyə başladı. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaya — is. 1. Daşlıq və sarp dağ; daşlıq uçurum, yarğan. <Aydəmir:> Allah özü bilir ki, o keçilməz meşələrdə, o çıxılmaz qayalarda Aydəmir bircə sənin xəyalınla yaşayır. C. C.. Bir gün dağın başında oturub dəhşətli qayalarımıza və onların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqırtı — bax şaqqıltı. İri qanad şaqırtısına bənzər bir səs hələ alaçığımızın üstündə eşidilirdi. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqqa(naq) — çəkmək, şaqqa(naq) çəkib gülmək – bərkdən gülmək, qəhqəhə ilə gülmək, şaqqıltı ilə gülmək. Dəli Həsən bir Koroğluya baxdı, bir dönüb başının adamlarına baxdı, hündürdən bir şaqqa çəkib güldü. «Koroğlu». . . . Xan şaqqa çəkib güldü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqqaşaq — təql. Ağac və s. kövrək şeylərin sınmasından və ya bir birinə toxunmasından hasil olan səs. // zərf Şaqqıltı ilə. <Oğlan> daş qaşı bir bir ehtiyatla götürüb yanından sallanan qiymət kağızını nəzərdən keçirdi, sayğacdakı dənələri şaqqaşaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqqıldaq — is. 1. Şaqqıltı səsi çıxaran uşaq oyuncağı; şaxşax. // Probka gülləatan uşaq tapançası. 2. Ritmik səs yaratmaq üçün zərbli musiqi aləti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaqqıldatmaq — icb. Bir şeyi digərinə vuraraq, toxunduraraq, çırparaq şaqqıltı səsi çıxartmaq. Sayğacın daşlarını şaqqıldatmaq. Qamçını şaqqıldatmaq. – Əmirqulu muşquraraq şallağını havada şaqqıldatdı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaraqqıltı — bax şaqqıltı. Şamxal <Çərkəzə> çaxmaq şaqqıltısını eşidib dinləndi: – Ə, mənəm, nə səs küy salıbsan? İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taqqataq — təql. Davamlı taq taq səsi. Döyülür dabanlar yerə taqqataq; Gurultu, şaqqıltı. . . tutulur qulaq. H. K. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
